Syndrom "lub czasopisma"?

O jakiego więc Dyrektora tu chodzi? Czyżby któryś z dyrektorów, wskazanych expressis verbis w pkt 1-11, miał kierować jednocześnie dwoma komórkami organizacyjnymi? Czy może Dyrektor Biura Finansowo-Księgowego jest jakimś specjalnym dyrektorem, spoza listy w § 3 ust. 1 statutu? Ale jednocześnie napisane jest wyraźnie, że tym dyrektorem jest główny księgowy, więc tym bardziej takie wyodrębnienie tej właśnie komórki organizacyjnej jest niezrozumiałe.

Prowadzi też ta dziwna konstrukcja do dalszych niejasności. Pomijając chwilowo niespójność z ustawą o służbie cywilnej, poprzez wyłączenie części departamentów i dyrektorów spod działania reguł konkursowych, wszystkie jedenaście komórek ma jednak swoje usytuowanie w strukturze organizacyjnej.

Również w kwestii obsadzania stanowisk. W odniesieniu do komórek w pkt 2-6 stanowiska dyrektorów powierza Prezes, w pozostałych, w pkt 1 i 7-11 obowiązują procedury konkursowe. Na jakiej zatem podstawie prawnej obsadzane jest stanowisko dyrektora Biura Finansowo-Księgowego? Nie mieści się ono w żadnej z dwóch kategorii.

Nasuwać zdaje się wniosek, że stanowisko to – główny księgowy Dyrektor Biura Finansowo-Księgowego – zostało z jakichś tajemniczych przyczyn wyłączone spod rygoru obsady w drodze konkursu. Jednocześnie nie można było wobec tego stanowiska zastosować konstrukcji odnoszącej się do ekspertów, bo i nic wspólnego z ekspertami nie ma. W każdym urzędzie administracji rządowej tego rodzaju stanowiska podlegały wówczas, z mocy przepisów ustawy o służbie cywilnej, obsadzie w drodze konkursu.

Można byłoby tu postawić dalsze pytania. Na przykład, czy ta zdumiewająca konstrukcja stworzona została w związku z samym stanowiskiem – głównego księgowego – po to, by mieć wolną rękę w decydowaniu o obsadzie stanowiska? Czy może chodziło o konkretną osobę, mającą na stanowisku pozostawać jako dyrektor, ale bez obowiązku przystępowania do konkursu? Czy też może chodziło o jedno i drugie łącznie? Celów tak udziwnionej konstrukcji statutu można byłoby zapewne doszukiwać się wielu.

Niejasności są szczególnie niepokojące, bo dotyczą stanowiska głównego księgowego, w którego rękach skupiają się wszelkie sprawy gospodarki finansowo-rzeczowej urzędu. To tworzy dość niepokojący układ niepewności, co do celu takich zagadkowych rozwiązań.

Nasuwa się jednak pytanie podstawowe w doniesieniu do całego statutu Urzędu Patentowego RP. Po co w czerwcu 2004 roku w ogóle były te zmiany dokonane, skoro nie wynikały z jakichś zmian w ustawach, które mogłyby taką konieczność uzasadniać. Na dodatek zmiany o tak zadziwiających konstrukcjach.

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: