Na wierność królowej

W pismach polskojęzycznych aż roi się od ogłoszeń reklamujących biura, które pomagają w załatwieniu kont bankowych i w uzyskaniu statusu rezydenta, co – jak zapewniają ogłoszenia – jest pierwszym krokiem w drodze do uzyskania brytyjskiego obywatelstwa. Zdaję sobie sprawę z tego, że są miliony ludzi z różnych krajów, którzy łudzą się, że bycie Brytyjczykiem coś im w życiu ułatwi. Szczęśliwie nie dotyczy to Polaków. Im to nie jest do niczego potrzebne.
Propozycja Gordona Browna zapewne nigdy nie wyjdzie poza fazę niewyważonych pomysłów, które zgłaszają politycy szukający popularności.

Wystarczy przypomnieć inne tego samego autorstwa: ustanowienie dnia weterana, dodatki finansowe dla „porządnych” uczniów czy też wprowadzenie wymogu znajomości języka angielskiego dla wszystkich starających się o pracę na Wyspie zanim jeszcze przekroczą granicę. Trzeba zresztą przyznać, że Gordon Brown nie ma w tym zakresie monopolu. Wystarczy posłuchać propozycji zgłaszanych przez obecnych polskich „mężów stanu” (bardzo świadomie używam tego wyrażenia w cudzysłowie), poczynając od pomysłu, by w sprawie mundurków szkolnych i obwodnicy augustowskiej przeprowadzić krajowe referendum. Wszystkie świadczą o jednym: politycy wykrzykujący „Eureka!” są oderwani od życia. Nie zastanawiają się nad realnością tego, co mówią. Jeśli ktoś traktowałby to poważnie, byłby niespełna rozumu.

Powinniśmy się cieszyć z jednego: Polacy nie muszą dziś składać przysięgi na wierność królowej tylko po to, by mieć dokument podróży. Dobrze, że nareszcie żyjemy w czasach, w których przynależność do określonego narodu nie pociąga za sobą dodatkowych przywilejów lub nie jest uciążliwością. I choćby dlatego warto pamiętać, że przynależność do Unii Europejskiej jest wartością. Bez tego na propozycje takie jak ta zgłoszona przez Gordona Browna musielibyśmy popatrzeć uważniej, a nie jak tylko na swoiste panoptikum rodem z Wesołego Miasteczka.

Katarzyna Bzowska, Dziennik Polski

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: