Pu³apka emigranta

Czy je¶li kto¶ wyjecha³ z Polski, to czy oznacza to, ¿e mu siê w kraju nie uda³o?
Nie, z regu³y wyje¿d¿aj± ludzie, którym powodzi siê nienajgorzej, ale s± ambitni
i cierpi± raczej na tzw. wzglêdn± deprywacjê, czyli porównuj± siê i mówi±: ,,inni maj± lepiej ni¿ ja, a niby dlaczego? Chcê do nich do³±czyæ’’. Powtórzê: to Polsce nie uda³o siê stworzyæ warunków i wystarczaj±co obudziæ w m³odych ludziach ducha patriotycznej przedsiêbiorczo¶ci. Mamy w ostatnich latach nadprodukcjê ludzi wykszta³conych, którzy nie zostali wch³oniêci w mechanizm ¿ycia spo³ecznego.

Wielu m³odych Polaków z ukoñczonymi studiami pracuje przy tzw. garach.
Jak taka praca poni¿ej kwalifikacji mo¿e wp³yn±æ na cz³owieka?
To jest rzeczywi¶cie wielki problem, nawet katastroficzny. We Francji, np. jest rzecz± niewyobra¿aln± aby m³odzi ludzie po studiach, choæ bezrobotni, wyje¿d¿ali na Wyspy lub do Niemiec do pracy poni¿ej kwalifikacji. U nas dzia³aj± jeszcze pasywne przyzwyczajenia z PRL, kiedy ka¿dy wyjazd, nawet lekarza ,,do garnków’’, by³ szans±. Taka sytuacja ma fatalne konsekwencje dla poczucia w³asnej warto¶ci. Ponadto, trzeba sobie jako¶ kompensowaæ to poni¿enie, co polega na narzekaniu ,,Jacy ci Angole s± g³upi’’. Po wypowiedzeniu takiej sentencji, bêd±cej klamr± spinaj±c± nasze do¶wiadczenia, czujemy siê lepiej. Dowarto¶ciowani.

Jak Pan profesor s±dzi, jak te masowe wyjazdy, których jeste¶my ¶wiadkami, wp³yn± w d³u¿szej perspektywie na Polaków?
Na pewno zmiany bêd± dotyczyæ standardu ¿ycia, a tak¿e nowych umiejêtno¶ci i/lub preferencji kulturowych. Mo¿emy mieæ do czynienia z wprowadzeniem zachodniego stylu ¿ycia do naszej polskiej codzienno¶ci.

Jak w takim razie wyjazdy wp³ywaj± na zwi±zki z bliskimi, rodzin±?
Od czasu emigracji za chlebem w XIX w. do Ameryki wyje¿d¿aj± ci, którym jest mniej têskno, którzy s± bardziej lud¼mi lu¼nymi. Natomiast ilo¶æ rozpadaj±cych siê zwi±zków ma³¿eñskich i innych oczywi¶cie wzro¶nie. To jest nie do unikniêcia. Nieobecni nie maj± racji. ¯ycie w nowych warunkach jest tak bardzo intensywne i anga¿uj±ce, ¿e znajduje siê nowych przyjació³, narzeczonych, itp. na dora¼ne warunki. Czasami mog± to byæ dramaty ale generalnie s± to koszty, które trzeba wliczyæ w taki wyjazd.

Jak takie ¿ycie na walizkach mo¿e wp³yn±æ na psychikê cz³owieka?
S³absi mog± wróciæ albo mieæ wiele perypetii. Oczywi¶cie nasilaj± siê te¿ elementy psychopatyczne, poniewa¿ takie ¿ycie jest przygod± z du¿± ilo¶ci± mocnych wra¿eñ i niewielk± ilo¶ci± regulatorów, które wcze¶niej bywa³y hamulcami. Du¿o seksu, du¿o alkoholu - tak by³o zawsze w ci±gu 150 lat polskich migracji.

Podobno wielu rodaków, którzy wyjechali boryka siê z depresj±...
Trudno jest d³ugo ¿yæ w sposób jednowymiarowy... Praca, praca i oszczêdzanie. No wiêc czasami mo¿e byæ wielkie pijañstwo, odreagowanie. Jest to ¿ycie podobne do tego na platformie wiertniczej: jespusto, nie mo¿na tak d³ugo wytrzymaæ.
No wiêc z platformy po dwóch tygodniach jest siê odtransportowanym na l±d aby po¿yæ normalnym ¿yciem. W przypadku wyjazdu do pracy na Wyspy nikt po dwóch tygodniach nie odtransportowuje. Wiêc po pewnym czasie mo¿e byæ trudno: ja³owo, pustka, brak codziennych rado¶ci i kontaktów spo³ecznych. To mo¿e prowadziæ do stanów depresyjnych.

wy¶lij znajomemu

Dodaj artyku³ do: