"Będziemy deportować Brytyjczyków"

 

Jak utrzymuje gazeta, pomimo tego, iż w Wielkiej Brytanii Polacy mogą korzystać z darmowej opieki medycznej, polski rząd wysunął ostrzeżenie o deportacji chorych Brytyjczyków. Decyzja motywowana jest troską o mieszkańców kraju i ich ochroną przed epidemiami z zagranicy. Odpowiedź na pytanie, co będzie to oznaczać w praktyce nie została udzielona. Wiadomo, że deportowani będą chorzy, u których stwierdzi się takie choroby zakaźne jak np.: gruźlica, cholera, czy SARS. Mówi się, także że Włochy, Czechy i Słowacja przedstawiły podobne regulacje.

Philip Tod - rzecznik komisji Europejskiej do spraw zdrowia, wyraził zdumienie tym planem i stwierdził, że komisja chce rozpocząć dochodzenie: „Musimy przyjrzeć się tej sprawie”- powiedział.

Jak pisze Daily Mail, Polacy twierdzą, że prawo o deportacji chorych jest oparte o dyrektywę Unii Europejskiej zezwalającą na wyjątki w wolnym przepływie mieszkańców Unii, ujmującej przypadki kiedy obywatele są zagrożeniem dla zdrowia publicznego.

Prasa pisze także, że polski rząd stara się zapobiec użycia przez obcokrajowców i tak już nadwyrężonego systemu zdrowotnego. Jak mówi litera prawa, obcokrajowcy mogą być deportowani jeśli są zagrożeniem dla zdrowia publicznego, ale też kiedy państwo nie ma środków na ich leczenie. Zdaniem gazety nikt nie powiedział tego wprost, ale prawo może być wykorzystane do oszczędzania pieniędzy. Za powszechnie wiadomy uznaje fakt, że polski system opieki zdrowotnej znajduje się w chronicznym finansowym kryzysie. Przytoczone zostają też prywatne opinie urzędników, którzy mówią, że w interesie obcokrajowców jest zostanie odesłanym na leczenie do ojczyzny.

Gazeta przedstawia też opinie polskich fachowców. „Każdy, kto znalazł się w kraju ma prawo do opieki medycznej. Usuwanie kogokolwiek z powodu jakiejkolwiek choroby jest nieludzkie” – mówi Dr Ireneusz Szczuka, z Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc. Prezes Naczelnej Izby lekarskiej - Konstanty Radziwiłł dodaje: „Chorzy ludzie będą większym zagrożeniem podczas transportu.”

Iwona Kadłuczka