Trochę optymizmu

Przy tak szerokim kontekście odpowiedź na pytanie: "Czy wierzysz w cuda?" może być chyba tylko jedna. Dla mnie największym cudem, jakiego doświadczyłam w życiu, były narodziny mojej córki. Teraz każdego dnia jest nim obserwowanie, jak mały człowiek przeistacza się w coraz większego i coraz bardziej rozumnego.

Moja przyjaciółka cudownie odnalazła rodzinę, z którą straciła kontakt wiele lat temu, a sąsiad nazywa cudem ucieczkę swojej żony przed groźną chorobą. Znajomy fotograf opowiada o cudownym wschodzie słońca. Nie trzeba być wyznawcą żadnej religii, żeby wierzyć w cuda. Wystarczy spojrzeć na świat bardziej przychylnym okiem.

Zajrzyjcie do rubryki "Z życia wzięte", a może któryś z naszych rozmówców natchnie was optymizmem. A wszystkim sceptykom polecam przeczytanie naszego opowiadania. Chociaż nie taki był cel autora, udało mu się zawrzeć w opowiadaniu bardzo ważne przesłanie - każda chwila może być cudem, bo cudem jest po prostu życie.

Magdalena Gignal, Redaktor Naczelna Życie na Wyspach

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: