Jak przeżyć w małżeństwie dłużej niż pół roku

Z myśli w Urzędzie Stanu Cywilnego
- Taki tam papier, jak kwit z pralni. Drobiazg.

Z myśli przed ołtarzem
- Cokolwiek tu powiem, nigdy się już nie odkręci, nigdy.. .O.K.... tak mi Panie Boże zatem daj i stój za mną, bo ja się trochę boję, amen. Tak jest, amen.

Z życzeń na progu kościoła
Pamiętam tylko jedno, nie rozumiałam go:
- Pamiętaj, twoja wolność już się kończy, jeszcze tylko parę chwil. /...Teraz rozumiem, ale bym dyskutowała. Panną być... nie, wolę być mężatką. Tak jest. Czyli to jest jednak moje miejsce w życiu./

Potem
Cztery przeprowadzki. życie na Opatrzność /Opatrzność istnieje.../ Skomplikowany rytm porodów i połogów oraz lekarski zakaz chodzenia w błogosławionym stanie. Tylko leżenie w błogosławionym stanie. Razem dwa lata przeleżane na płasko, było szczęściem wyjść za róg do sklepu. I płakaliśmy. Oboje. Niejeden raz. Naprawdę.

Radość
Trzech ślicznych chłopców, dziedziców nazwiska i rodu... Rosną. Służą Panu Bogu w białych komeżkach.

Ciężar
Wziąć niemowlę do wózka i jechać rano do gabinetu, do pracy, odstawić niemowlę sąsiadce, żeby z nim chodziła po placyku i przyprowadziła, kiedy będzie głodne, bo stołówka jest u mamusi... przeprosić pacjentów, nakarmić małego faceta i dalej do pracy, kolejka ludzi w gabinecie... potem na lekarski staż specjalizacyjny, biegiem, żeby zdążyć.

Pomoc
Coraz więcej nowych, życzliwych ludzi naokoło, coraz więcej...
Afryka i misje
Pan Bóg nie ujął mi niczego, czego nie musiał ujmować. Zrobił tylko retusz i remanent. I w tej materii - naiwność dziecka wymienił na doświadczenie i praktyczne chodzenie po ziemi.
Pan Bóg przewidział też – że jak się rozejrzę po świecie, odchowawszy trochę dzieci z pieluch – przypomnę sobie o misyjnych ścieżkach, wszak są moje...
I pozwolił mi...niesamowita rzecz... a właściwie nawet jakby kazał... wrócić na misyjne drogi. Tym razem z całą rodziną.
Mąż jest domatorem. Kocha siedzieć przy radiu ze słuchawkami na uszach. Na żadne misje nie pozwolę Mu, to niebezpieczne... ktoś musi być w końcu też w domu... i modlić się za mnie i za dzieci, a jakże...

W domu
Dom wygląda na normalny, mam nadzieję. Nie mam wielu rzeczy, które być może dawno powinnam była już mieć. Nie dorobię się fantastycznych mebli, nie będę miała mercedesa, nie...ale i tak nikt w domu by nie wiedział, co z tym zrobić. Naprawdę.
Dobrze jest tak, jak jest. Na jednej ścianie mam przedwojennego Pana Jezusa z przedwojennego domu na Kresach. Na drugiej ścianie mam Matkę Boską Częstochowską Karasińskich, którzy spod Częstochowy. I różne tam takie, pamiątki z Afryki, z Kazachstanu i obrazy, beskidzkich twórców z Istebnej. Staramy się zachować tradycję pokoleń. To potrzebne – i dla nas, i dla dzieci.

Kłócimy się...
...owszem.
Potem przepraszamy się przy dzieciach, czyli publicznie, na środku, w rodzinie.

Czas
Co tydzień chodzimy razem do kościoła, co miesiąc razem do spowiedzi, co rok odliczamy spokojnie...
...w tym roku minie 17 lat.

Powołanie
...ile można mieć w życiu powołań. Jestem żoną i matką. Jestem lekarzem. I podobno misyjne mam do tego wszystkiego powołanie. Tak bardziej na zaplecze spraw – ale jednak. Jednak tak. Wszak nigdy nie udało mi się i od tego zwiać...

Resume
Mamy trójkę dzieci, dwa gabinety, dom, psa i kota. Nie mamy wszystkiego, ale chyba mamy wszystko, co nam trzeba.
Pan Bóg, z właściwym sobie poczuciem humoru patrzy na nasze zmagania z samymi sobą. Nie, nie zawsze wygrywamy w takiej grze... to prawda.
Jest to jednak wielka gra o Miłość i o Wieczność – zatem jeszcze nigdy nie umieliśmy nie wrócić... na swoje własne wszak miejsca w życiu. Są nasze – a zatem są dobre. Amen.

Kiedy oglądam zdjęcia...
Nie oglądam często swoich zdjęć. Jestem wędrowcem. Mój dom jest namiotem na pustyni. Naokoło najpierw były burze i wichry. Szereg lat. I dopiero po latach – spokój...
Dobrze jest tak właśnie, jak jest... tu i teraz.

Kilkanaście lat temu
Stałam przed ołtarzem w Dankowicach pod Bielskiem, w długiej białej sukni i rozważałam jeszcze – ...zatem amen – i niech Pan Bóg, który zawsze wie, co dalej, poprowadzi mnie po Swojemu. Plątaniną dróg... Amen. Tak, amen.

Izabella Karasińska

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: