Chciałbym odwiedzić Was ponownie...

Ks. kard. Cormac Murphy O’Connor w Świątyni NMP Matki KoŚcioła, prowadzonej przez księży marianów, odprawił Mszę Św. w koncelebrze z ks. prał. Tadeuszem Kuklą, Rektorem Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii i ks. Wojciechem Jasińskim, delegatem polskiej prowincji księży marianów na Anglię i Walię, przełożonym domu zakonnego w Fawley Court, a także ks. Markiem O’Toole, sekretarzem ks. Kardynała, ks. Mariuszem Jarząbkiem i ks. Pawłem Nawalańcem, przełożonym domu zakonnego na Ealingu.

Kościół był szczelnie wypełniony. Wierni przybyli z najodleglejszych zakątków parafii. Było widać bardzo dużo młodych twarzy, najprawdopodobniej naszych rodaków niedawno przybyłych na Wyspy. Nie zabrakło też sióstr zakonnych.

Na początku Mszy Św. ks. Krzysztof Wojcieszak, Proboszcz parafii, w ciepłych słowach przywitał Gościa, który po raz pierwszy przybył z wizytą duszpasterską do polskiej wspólnoty na Ealingu.

Msza Św. – w intencji naszej Ojczyzny - odprawiana była w języku angielskim, ale nie zabrakło też polskich akcentów.

W homilii ks. kard. Cormac Murphy O’Connor powiedział, że przed laty próbował nauczyć się języka polskiego, ale nie odniósł sukcesu. Dodał, że raz odwiedził Polskę. Był w Częstochowie na Światowych Dniach Młodzieży. Wspomniał, że w czasie Mszy Św. siedział niedaleko Jana Pawła II. Duże wrażenie zrobił na nim milion młodych ludzi obecnych wtedy na Eucharystii. Dalej powiedział, że i w chwili obecnej często czuje się, jakby był w Polsce, bo zarówno teraz w kościele, jak i w całej Anglii jest bardzo dużo Polaków. Podkreślił, że wszyscy nowo przyjezdni są bardzo mile widziani w jego diecezji.

Jesteście świadkami Chrystusa – mówił. - Zostaliście wychowani w tej wierze. Chrystus mówi: Czuwajcie! Czuwajcie więc przez modlitwę i Eucharystię. Zdaję sobie sprawę, że jest wam bardzo trudno w nowej sytuacji, dlatego też wspierajcie się wzajemnie. Każdy z was ma na tej ziemi do spełnienia misję, bo w kraju tym jest wielu emigrantów. Czujcie się coraz bardziej częścią Kościoła powszechnego, bo wszyscy wierzymy w tego samego Jezusa. Waszą misją jest szerzenie Światła Chrystusa.

Następnie ks. Kardynał wspomniał swoje pierwsze spotkanie z Janem Pawłem II, gdy Ojciec Święty był jeszcze kardynałem. Pewnego razu w Rzymie – mówił Arcybiskup Westminsteru - kard. Karol Wojtyła zaprosił wszystkich angielskojęzycznych kardynałów do Domu Polskiego. W którymś momencie, w czasie spotkania ks. kard. Karol Wojtyła zaczął Śpiewać i część biskupów podjęła ten Śpiew. Potem była druga pieśń, która też wypadła bardzo dobrze. Biskupi angielskojęzyczni też chcieli coŚ zaśpiewać i ks. kard. Cormac Murphy O’Connor wybrał pieśń irlandzką, ale ponieważ hierarchowie pochodzili z różnych krajów, Śpiew nie wyszedł za dobrze i biskupi nie zostali zaproszeni przez ks. kard. Wojtyłę, do Śpiewania następnej pieśni. Mając w pamięci piękny polski Śpiew ks. Kardynał zaprosił wszystkich obecnych w kościele do tego, by nieustannie czuwali i Śpiewali.

Na zakończenie homilii ks. Kardynał otrzymał gromkie brawa, a potem młodzież obecna w Świątyni odpowiedziała na Jego zaproszenie i przez całą Mszę Św. pięknie Śpiewała, dyskretnie prowadzona przez wspaniale przygotowaną parafialną scholę. Zwłaszcza przejmująco wypadł kanon: „Nie bój się, wypłyń na głębię – jest przy tobie Chrystus”.

W modlitwie powszechnej wierni prosili Pana Boga w intencjach naszej Ojczyzny i całego KoŚcioła.

Ks. prał. Tadeusz Kukla, dziękując ks. Kardynałowi za odwiedziny, powiedział:

Eminencjo, Księże Kardynale, na zakończenie tego szczęśliwego dnia pragnę podziękować Waszej Eminencji w imieniu wszystkich parafian, którzy przybyli na dzisiejsze spotkanie, ale także wszystkich Polaków w Anglii i Walii.

Dziękuję Waszej Eminencji za zaufanie, jakim ks. Kardynał i Jego poprzednicy darzyli mnie jako Rektora Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii, a także wszystkich polskich księży, którzy otaczają opieką duchową naszych Rodaków w tych krajach.

Eminencja oraz jego poprzednicy powierzyli mi i polskim księżom specjalną troskę duszpasterską nad Polakami, którzy znaleźli się tutaj po zakończeniu II wojny Światowej i mieszkają do dziś oraz nad tymi, którzy tak licznie przybyli tutaj z Polski w ostatnich latach.

Ufamy, że Polska Misja Katolicka – czego dowodem może być dzisiejsza Msza Św. – zdoła zachować żywą wiarę i jej praktykowanie wśród rodaków, którzy tutaj zamieszkali na pewien czas lub na stałe.

Eminencjo, składamy podziękowanie ks. Kardynałowi za udział w życiu tej misji. Wszyscy bowiem zaciągnęliśmy wielki dług względem Waszej Eminencji. Pragnę też złożyć Waszej Eminencji serdeczne gratulacje z racji obchodzonej kilka tygodni temu 50. rocznicy Święceń kapłańskich. Niech Pan Bóg obdarzy Eminencję długim życiem.

Teraz, aby uczcić Czcigodnego Jubilata, proszę wszystkich obecnych o odśpiewanie tradycyjnej polskiej piosenki „Sto lat”.

(Your Eminence! Following this very happy event, I would like to thank you on behalf of all the worshipers who have been present today, as well as on behalf of all the Polish people in England and Wales.

I thank you for the confidence that you and your predecessors have placed in me as the Vicar Delegate for the Polish Persons in England and Wales, as well as in all the Polish Priests who have the pastoral care of all our Polish People in these countries.

You and your predecessors have given me and all the Polish clergy special role of pastoral  care for the people who were here at the end of the Second World War, with up to the present time, of the arrival of so many, who have travelled here from Poland in the last few years.

It is to be hoped that the Polish Catholic Mission – as illustrated by our mass here today – will keep alive the faith and the practice of the people, who have settled here , temporarily or permanently.

Thank you – your Eminence – for the part you have played in this mission.

We are all deeply indebted to you. We would all wish to congratulate your Eminence on your very special anniversary which you celebrated few weeks ago, namely the 50-th anniversary of your priestly ordination. God give you many years.

I invite all to sing the traditional Polish “Sto lat” in the honour of His Eminence.)

W tym momencie z setek piersi wyrwało się gromkie „Sto lat”, które zostało odŚpiewane z wielką werwą w kilku wersjach.

Na zakończenie ks. Kardynał, dziękując wszystkim za pieśni i życząc wszystkim obecnym „Stu lat”, podziękował ks. prał. Tadeuszowi Kukli i księżom marianom za ich ofiarną pracę, a wiernym za ich wiarę, która jest dla wszystkich pięknym Świadectwem. Wyraził również życzenie, że w przyszłości ponownie chciałby odwiedzić polską wspólnotę na Ealingu. To życzenie może tylko Świadczyć o przyjaznej atmosferze i obopólnej chęci współpracy duszpasterzy polskich i angielskich.

Danuta Mytko

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: