Blog o marszu

Następnego dnia rano rozdzwoniły się telefony.
z polskiego radia internetowego HeyNow(heynow.com). z policji. z władz miasta. od prywatnych osób które chciały pomóc, z internetowych gazet polskich. z polskiego ośrodka kultury w londynie....

Dziś 48 h po rozpoczęciu akcji sprawa przybrała troszkę inny obrót, spodziewana jest ochrona ze strony policji, porządkowych, od władz miasta, obecność chóru kościelnego, harcerzy ze sztandarami, ambulansu z sekcji polskiej, prawdopodobnie ksiezy i co najważniesze być może nawet kilkutysięczny tłum ze świecami, Polacy z Londynu ale również z innych miejscowości w południowej i wschodniej Anglii...
 
...a wszystko zaczęło się od rozmowy na gg :)

z ostatniej chwili:

Powiadomiony został również ambasador polski w Londynie.
Wiadomość o marszu została rozesłana do agencji Reuters i BritishPressAgency
oraz wszystkich ważniejszych gazet i liczymy że choć notka ukaże się w jutrzejszym ich wydaniu.

08.04.2005

Przebieg marszu przerósł moje najśmielsze oczekiwania.
Wg danych z agencji z agencji prasowych około piętnastotysięczny tłum z zapalonymi świecami, śpiewem na ustach i z portretem Papieża na czele procesji.

Cały dzień pogoda w Londynie była najgorsza jaką sobie można byłoby tylko wymyślić na tak ważny dzień; jakby sprawdzian dla Polaków w Londynie czy pomimo przeciwności zdecydują się na uczczenie pamięci Papieża.
Jeszcze o 19.30 na placu Trafalgar tkwiły tylko samotne grupki ludzi a potem nagle zaczęły napływać całe strumienie rodaków z flagami, zapalonymi świecami, portretami Papieża.
Gdy plac wydawał się już być wypełniony po brzegi, skierowaliśmy się ulicą Whitehall w stronę Katedry Westminsterskiej. Wzbudzaliśmy ogromne zainteresowanie postronnych ludzi; głowy wychylały się z okolicznych domów i pubów, turyści robili nam zdjęcia.. Londyn juz chyba dawno nie widział takiego ogromnego przemarszu przez samo serce miasta.
Policja bardzo sprawnie pokierowała ruchem blokując dochodzące ulice i pilotując pochód na całej długości trasy.
Po dotarciu na plac przed Katedra złożyliśmy kwiaty przed uprzednio przygotowanym ołtarzem z portretem Papieża i flagą polska.
Ułożyliśmy świece w herb papieski; odśpiewaliśmy kilka ulubionych pieśni Papieża ze słynną "Barką" na czele.
Stopniowo przez następne dwie godziny, bez przepychanek i żadnych zakłóceń wszyscy uczestnicy marszu, nawet z samego końca procesji mieli okazje podejść pod sam kościół, zostawić zapalony lampion i pomodlić się w intencji Papieża.

Dużo osób przypisuje sobie zorganizowanie tego marszu, ale tak naprawdę...  czy gdyby użytkownicy gadu gadu i słuchacze radia heynow nie odpowiedzieli na wiadomość im przekazana czy cokolwiek by się udało?
Naprawdę liczy się to ze pokazaliśmy że Polacy za granica nie tylko gonią za pieniądzem;  też mamy idee,  potrafimy się zjednoczyć i dokonać czegoś co wydawało się prawie niemożliwe. Każdy ma w sobie dobra cząstkę tylko trzeba ją pomóc wydobyć...

Mam nadzieje że Papież  jest z  nas dumny.
Najpierw on szukał nas, teraz my znaleźliśmy Jego.

Baliśmy się zanim zaczęliśmy rozsyłać wiadomość o marszu, że ludzie nas wyśmieją lub zaczną się pukać w głowę a tu... Jednak tak trzeba...
Można się bać ale i tak trzeba robić swoje...
To jest bardzo dobra lekcja na przyszłość. Choć raz pozytywna.

Dorota Calik

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: