Wiadomości

Dziennik Polski

21/10/2006 09:09:52

Polityczna młodzież

Nie podzielam optymistycznej opinii tych komentatorów polskiej sceny politycznej, którzy nadzieję na jej radykalną odnowę pokładają w energicznej i solidnie wykształconej młodzieży, mającej już wkrótce zastąpić pokolenie skłóconych ze sobą na na tle przeszłości, a przez to mocno sfrustrowanych pięćdziesięciolatków.

Z niepokojem obserwuję bowiem, jak zachowują się „młode wilki” polskiej polityki. Widzę w ich poczynaniach podobną zawziętość i niechęć do mądrych kompromisów, jakimi odznaczają się ich partyjni mentorzy. Ci sami ludzie, którzy jako nieobarczeni garbem historycznych sporów, logicznie i rzeczowo patrzący na świat studenci potrafią znakomicie dogadywać się ze sobą, w momencie wstąpienia do pozostających w konflikcie ugrupowań, stają się z dnia na dzień zapiekłymi wrogami.
Polska młodzież bardzo szybko demoralizuje się, wkraczając w świat polityki. Te nastroje podsycają jeszcze starsi koledzy, domagając się od nich nie proponowania mądrych i nowatorskich rozwiązań, ale wyłącznie tępej lojalności, oznaczającej bezmyślną wierność partyjnym barwom, a także słowne oraz czynne wyrażanie nienawiści do przedstawicieli innych ugrupowań.
Dojrzewając w takiej atmosferze, młodzi adepci polskiej polityki mniej dbają o twórcze rozwijanie swoich możliwości, więcej czasu poświęcają natomiast obmyślaniu sposobów zaszkodzenia rówieśnikom, którzy dokonali wyboru wrogiej partii. Pozytywną motywację zastępują negatywne emocje, prowadzące do degeneracji intelektualnej i demoralizacji. Skoro przełożeni chwalą ich bardziej za spektakularne przyłożenie przeciwnikom, niż za pozytywne myślenie o programie własnej partii i o lepszej przyszłości Polski, prędko rezygnują ze żmudnego i czasochłonnego podnoszenia kwalifikacji, szukając w zamian łatwych metod widowiskowego zasłużenia się swoim liderom, bo to skutecznie otwiera przed nimi drogę do kariery.
Chciałbym być złym prorokiem, ale czarno widzę najbliższe perspektywy polskiej polityki. Rządzi nią nadal negatywna selekcja, kadry dobiera się wedle doraźnych potrzeb niszczenia kolejnych wrogów, a właściwa młodym ludziom samodzielna, obiektywna, oparta na faktach ocena rzeczywistości jest dyskwalifikującą ich wadą, a nie pożądaną zaletą.

Jerzy Bukowski