Wiadomości

Link Polska

01/10/2006 12:00:59

Historia Halloween

Dawno, dawno temu 31 października w Polsce obchodzono Święto Dziadów, uznawane przez księży za pogański obrządek. Tego dnia duchy zmarłych uwięzionych pomiędzy niebem a piekłem pojawiały się na ziemi i w zamian za modlitwę ludzi, jedzenie lub odprawienie obrządku (przypominacie sobie Drodzy Czytelnicy Dziady cz. II A. Mickiewicza i słynne sztuczki Guślarza oraz smętne śpiewy chóru: Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?) zaznawały spokoju.

W Irlandii za czasów pogańskich ludzie przebrani w kolorowe stroje odprowadzali duchy do granic miasta. Niezamożni proponowali bogatym interes: odprawienie modłów za zmarłych z rodziny w zamian za jedzenie.

Wynika z tego, że ci, którzy sądzą, że Halloween jest związane z modą amerykańską są w błędzie, bo to uroczystość pochodząca z tradycji europejskiej –celtyckiej, sięgająca czasów pogańskich. Nazwa jest przekształconą formą angielskich słów Holy Evening (święty wieczór). To właśnie w ten wieczór według wierzeń możliwy stawał się kontakt żywych z udręczonymi duszami, które wymagały ludzkiej pomocy. Dlatego jeszcze w XIX wieku w Polsce na groby zmarłych sypano tego dnia okruchy chleba.

Natomiast zapoczątkowany w IX-tym wieku chrześcijański dzień Wszystkich Świętych poświęcony jest obcowaniu z duszami, które spoczęły w spokoju.

Do miejscowych tradycji w Irlandii Północnej należą wędrówki przebranych dzieci po domach. Oprócz ciastek i cukierków oczekują one drobnych datków. W oknach mogą pojawić się zapalone za dusze zmarłych świece, pozostałość po pradawnych ogniskach palonych 31 października w Irlandii.

Popularna dynia z ogniem w środku to nic innego jak symbol tak zwanego błędnego ognika. Jego postać przyjmowały duchy.

W XIX wieku zwyczaj obchodzenia święta zawędrował do Ameryki wraz z emigrantami z Irlandii.

A zatem, 31 października w razie spotkania z autentycznym duchem lub zauważenia błędnego ognika radzimy nie wpadać w panikę.

Katja Sztuba