Białe szaleństwo

Chociaż pod koniec grudnia w telewizji było głośno o zasypanym białym puchem Londynie, te dwie garście śniegu, który i tak zaraz stopniał nie wystarczyły, żeby przypiąć narty i trochę poszusować. O coweekendowych wypadach na deski do Szczyrku, Karpacza czy Zakopanego, dawno zapomnieliśmy, ale czasem każdemu zimolubnemu rodakowi marzy się odrobina białego szaleństwa. A może by tak wybrać się na zimowe wakacje?

Na narty
Choć narty wynaleźli Skandynawowie, to Austriacy uważają je za swój sport narodowy, Włosi uczynili z nich rodzinną rozrywkę, a Francuzi zbudowali pierwszą stację narciarską „z probówki". Polacy coraz częściej i coraz chętniej wyjeżdżają na zimowy urlop do Włoch, Austrii, Szwajcarii czy Francji. Mit drogiego luksusu prysnął – tydzień w alpejskim kurorcie kosztuje nie więcej niż u gaździny w Zakopanem. Na kilka dni białego szaleństwa może sobie pozwolić wielu rodaków, zwłaszcza tych, którzy zarabiają w funtach.
8 dni odpoczynku w Austrii w pełni sezonu, w apartamencie ze śniadaniem, z karnetem na wyciągi i przelotem z Londynu to koszt ok. 300 funtów. Taniej jest pod koniec marca, kiedy kończy się alpejski sezon. Ale bez obaw – topnieją tylko ceny, a jazda w pełnym słońcu jest jeszcze przyjemniejsza.
Wśród narciarskich wyjadaczy największym uznaniem cieszy się Kanada. To propozycja dla bardziej zasobnych turystów, ale wrażenia np. ze skoku z helikoptera i jazdy dziewiczym stokiem warte są każdej ceny.

Austria
Narciarska doskonałość i atrakcyjne ceny. Austriackie zimowe kurorty szczycą się nowoczesną infrastrukturą, wspaniale przygotowanymi stokami i wiecznym śniegiem na lodowcach. Najpopularniejsze miejscowości wypoczynkowe w austriackich Alpach to Kapron, leżący u stóp lodowca Kitzsteinhorn (3203 m n.p.m.) i malowniczo położone Zell am See. Oddalone od siebie o 7 kilometrów miejscowości, razem z okolicznymi trasami narciarskimi, torami saneczkarskimi i lodowiskami tworzą Europa Sport Region.
Największe atuty tego rejonu Austrii kwituje krótko slogan reklamowy „śnieg i jezioro przez cały rok". Rzeczywiście – na stokach lodowca można szusować przez cały rok, latem po nartach można popływać na desce surfingowej w jeziorze Zeller See, a zimą pobawić się w bojery. Na narciarzy czeka 130 kilometrów tras zjazdowych o wszystkich stopniach trudności i 54 wyciągi. Minusem Europa Sport Region jest tłok – zwłaszcza w czasie weekendów i ferii zimowych.
Na tłok i kolejki do wyciągów na pewno nie będą narzekać narciarze, którzy wybiorą się do Arlberg, zaliczanego do najlepszych regionów narciarskich na świecie. W miejscowościach Lech i Zurs wprowadzone są limity. Nawet w okresie Bożego Narodzenia czy ferii ogranicza się tu napływ narciarzy w momencie, gdy istnieje zagrożenie, że liczba gości mogłaby przekroczyć przepustowość lokalnych wyciągów. Oczywiście za luksus trzeba zapłacić. W Arlberg trudno znaleźć nocleg o standardzie niższym niż trzygwiazdkowy hotel.
Kolejny austriacki narciarski raj to Saalbach, rozciągający się od wysokości 1003 do 2100 metrów n.p.m. Miejscowość położoną w dolinie Glemmtal na co dzień zamieszkuje zaledwie 3100 osób, ale w sezonie odwiedza ją 1,1 miliona turystów, na których czeka 17 tysięcy miejsc noclegowych. Dla narciarzy przygotowanych jest 200 kilometrów tras zjazdowych – w tym 90 km oznaczonych jako łatwe, 95 km – jako średnio trudne i 15 km – jako trudne. Na góry wywozi ich 6 kolejek linowych, 13 wyciągów krzesełkowych i 32 orczyki obsługujące 75 tysięcy osób na godzinę. Do głównego w regionie kompleksu narciarskiego Schattberg dojeżdża się największą w Austrii kolejką linową. Jeden wagonik mieści 100 pasażerów. Wytrawni narciarze mogą skusić się na zjazd ze szczytu Schattberg trudną trasą o długości 4 km prowadzącą do samego Saalbach. Dla narciarzy biegowych przygotowano tu 10 km tras, a dla snowboardzistów – specjalne stoki, half-pipe i fun park.
Ceny:
Ski pass: 24 funty (1 dzień), 110 funtów (6 dni)
Nocleg: 170 funtów za 7-dniowy pobyt w dwuosobowym pokoju ze śniadaniem
Przelot w obie strony: 45 funtów z London Gatwick do Salzburga + transfer autobusem do hotelu

Francja
Francja ma tę zaletę dla mieszkańców Londynu, że leży najbliżej Wysp ze wszystkich krajów alpejskich. Można oczywiście polecieć na narty samolotem, ale można też pojechać autem - wygodniej (bez uciążliwego odprawiania sprzętu, dojazdu do lotniska, itp.) i taniej. Londyn od Chamonix dzieli zaledwie 1000 kilometrów autostrad.
We Francji znajduje się jeden z najsłynniejszych ośrodków narciarskich na świecie, czyli Trzy Doliny (Les Troi Valles) z najwyżej w Europie położoną stacją narciarską Val Thorens. Gigantyczna sieć kolejek przewozi 200 tysięcy osób na godzinę, a do dyspozycji narciarzy pozostaje 600 kilometrów tras narciarskich i 190 wyciągów.
Trzy Doliny to połączone miejscowości Courchevel, Meribel i Val Thorens. Najdroższe i najbardziej szykowne jest położone na wysokości 1850 metrów n.p.m. Courchevel. Meribel – stacja olimpijska z 1992 roku – uchodzi za miejsce przyjazne rodzinom. Val Thornes w końcu, słynne z ośnieżonych przez cały rok trudnych tras na dużych wysokościach, skupia wytrawnych narciarzy. Dzięki położeniu i dwóm lodowcom, warunki narciarskie są tu doskonałe od października do maja. Ale Val Thornes to nie tylko góry i narty. Miasteczko jest słynne także z doskonałych francuskich restauracji, kompleksów rekreacyjnych, kafejek i pubów.
Do modnych francuskich kurortów alpejskich należy też Les Arcs, które niegdyś reklamowało się jako jedyne miejsce na świecie, gdzie przez tydzień można nie widzieć dwa razy tej samej trasy. Miasteczko to właściwie jeden duży budynek, usytuowany piętrowo na zboczu góry, z trzema tarasami na wysokościach 1600, 1800 i 2000 metrów n.p.m. Choć broszury reklamowe zapraszają do Les Arcs 2000 tylko narciarzy rządnych mocnych wrażeń, ze świetnie przygotowanych tras będą zadowoleni także początkujący adepci białego sportu. Dużo tu też dziewiczych tras dla snowboardzistów i narciarskich offroaderów.
W Les Arcs - na północnej ścianie szczytu Aiguille Rouge znajduje się najdłuższy stok narciarski (2100 m w linii prostej) i najszybsza na świecie trasa, na której ustanawia się rekordy szybkości na nartach. Kolejnych rekordzistów można podglądać z okna hotelu.
Francja słynie także z Chamonix, uznawanego za narciarską stolicę kraju. Ta mekka alpinistów leży u podnóża Mont Blanc, na wysokości 1035 metrów n.p.m. Tutaj – na szczyt Aiguille du Midi kursuje najdłuższa kolej linowa na świecie.
Zjazdy z tego lodowca stanowią największą atrakcję regionu. Z Aiguille du Midi, przez Vallee Blanche i lodowiec Mer de Glace, pokonując 18 kilometrów zjazdu dotrzeć można z powrotem do Chamonix. Jednak na taką wyprawę można się wybrać wyłącznie z przewodnikiem.
Przykładowe ceny:
Ski pass: 165 funtów (6 dni)
Nocleg: 170 funtów za 7 nocy w czteroosobowym apartamencie
Przelot w obie strony: 80 funtów z London Gatwick do Genewy + transfer autobusem do hotelu

Szwajcaria
To wymarzone miejsce dla narciarzy – Alpy ciągną się niemal przez cały kraj. Każdy znajdzie tu coś dla siebie - obok ekskluzywnych kurortów, jak St Moritz w Gryzonii lub Zermatt w Wallis dużo tu też pełnych uroku wiosek alpejskich, jak np. Les Diablerets w rejonie Jeziora Genewskiego.
Francja ma swoje Trzy Doliny, Szwajcaria – Cztery Doliny. Do rejonu należą stacje Veysonnaz, Thyon, Nendaz, La Tzoumaz, i Verbier. Są prawie najwyższe spośród Alp (oprócz masywu Mont Blanc). Z każdego miejsca Czterech Dolin widać czterotysięczniki: Weisshorn, Dent Blanche, Matterhorn, Dent d'Herens, Grand Combin.
W leżącym na wysokości 1400 metrów n.p.m. Veysonnaz miały się odbyć w tym roku konkurencje alpejskie mężczyzn podczas zimowej olimpiady w Sionie, lecz Szwajcarzy przegrali rywalizację o organizację zimowych igrzysk olimpijskich z Turynem. Zamiast na trasie Piste de L'Ours (po polsku to Trasa Niedźwiadka), prowadzącej ze szczytu Etherolla, narciarze będą się ścigać po drugiej stronie granicy. Veysonnaz jest bardzo popularne wśród narciarzy nie tylko dzięki staraniom o olimpijskie zawody. W rejonie miasteczka każdy narciarz – początkujący, średniozaawansowany i wytrawny znajdzie odpowiednie dla siebie trasy. Ze szczytu Mont Fort (3300 m n.p.m.) prowadzi czarna trasa (czyli najtrudniejsza), którą można zjechać aż do Verbier (1500 m n.p.m.).
Cały system Czterech Dolin jest połączony wyciągami tak, że można swobodnie przemieszczać się między nimi, nie zdejmując nart. Wyciągi – niestety – pozostawiają trochę do życzenia. Veysonnaz ma długą tradycję i naturalną koleją rzeczy infrastruktura wyciągów jest nieco zużyta. Dopóki jednak działa bez zarzutu, Szwajcarzy nie widzą powodu, by ją wymieniać. Podobnie rzecz ma się z kwaterami. Trzeba uważnie wybierać apartament, bo można trafić do wnętrz trzeciej świeżości. Uwaga – w tym francuskojęzycznym regionie Szwajcarii bardzo trudno porozumieć się po angielsku. Wszystkie niedogodności rekompensują urocze lokalne knajpki i wspaniałe jedzenie. Koniecznie trzeba spróbować topionego nad paleniskiem Raclette.
Ceny:
Ski pass: 135 funtów (6 dni)
Nocleg: 360 funtów za 7 nocy w dwuosobowym pokoju w hotelu
Przelot w obie strony: 99 funtów z London Gatwick do Genewy + transfer autobusem do hotelu

Włochy
Włoskie Dolomity uchodzą za jeden z najpiękniejszych regionów narciarskich na świecie. Tygodniowy wypad nie wystarczy, żeby objechać wszystkie 1200 km połączonych tras, obejmujących regiony Val Isarco, Plan de Corones, Val Gardena, Cortina d’Ampezzo, Val di Fiemme, Val di Fassa, Tra Valli i Civetta. Wszystkie trasy są dostępne na jeden karnet –Dolomiti Superski.
Najsłynniejszym kurortem tego regionu jest Cortina d’Ampezzo, miejsce zimowej Olimpiady z 1956 roku. Wyciągi dojeżdżają do 3000 m n.p.m., co przy położeniu miejscowości na wysokości 1224 m n.p.m., daje możliwość pokonywania zjazdów o znacznej różnicy wzniesień.
Perłą regionu przeznaczoną dla zaawansowanych narciarzy jest trasa Forcella Staunies – Son Forca o długości 1900 metrów i różnicy wzniesień 733 metrów. Jej średnie nachylenie wynosi około 30 stopni. Cortina d’Ampezzo słynie nie tylko z doskonale przygotowanych tras narciarskich i wyciągów. To miejsce, w którym „wypada bywać". Na porządku dziennym są tu pokazy mody, wystawne przyjęcia, pokazy jazdy na łyżwach i turnieje tańca. Rozrywki nie zabraknie, ale trzeba pamiętać, że apartamenty i hotele są tu droższe niż w sąsiednich dolinach.
Taniej będzie w Val Di Fiemme, nazywanym kuchennym wejściem do regionu narciarskiego Dolomitów. Główny ośrodek tego regionu – Cavalese, położony na wysokości 993 m n.p.m. – słynie z trasy dla narciarzy biegowych prowadzącej do Cavalese z Moeny.
Ceny:
Ski pass: 105 funtów (6 dni)
Noclegi: 200 funtów za 7 nocy w dwuosobowym pokoju
Przelot w obie strony: 50 funtów z London Gatwick do Bergamo + transfer do hotelu

Narciarska egzotyka
Znudzeni Alpami narciarze nie muszą martwić się o brak wrażeń. Mogą wybrać jeden z wielu ośrodków rozrzuconych po całym świecie, oczywiście za odpowiednią cenę. Wiele nowoczesnych ośrodków narciarskich powstało w Hiszpanii, Norwegii (Lillehammer) czy Szwecji (Are). W Kanadzie i USA jeździ się na dużych wysokościach i pokrytych świeżym puchem bezkresnych przestrzeniach. Hitem dla wytrawnych (i zasobnych) narciarzy jest Heliskiing, czyli skok na nartach z helikoptera. Na dziewiczych terenach zachodniej Kanady nie ma wyciągów i kolejek – zastępuje je helikopter. To rozrywka tylko dla odważnych. Na narciarskie wakacje można też wybrać się – o dziwo – na Cypr, do Libanu i Izraela. A żądnych mocnych wrażeń turystów może skusi Karelia – odległa republika Rosji, przygotowana na przyjęcie narciarzy zjazdowych, ale też, a może przede wszystkim, amatorów ski-alpinizmu. W Alpy czy Dolomity, na Cypr czy do Andaluzji – jedno jest pewne – warto się wyrwać z szarego Londynu i zażyć choć odrobiny białego szaleństwa.

Magdalena Gignal

************************

INFO:
http://www.ifyouski.com
http://www.skiclub.co.uk
http://www.directski.com

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: