Wspomnienie o Józefie Garlińskim

Józef Garliński urodził się 14 października 1913 roku w Kijowie. W 1921 rozpoczął naukę w szkole powszechnej w Warszawie, a następnie w zakładzie wychowawczym oo. Pijarów w Rakowicach. W roku 1932 zamieszkał w Kaliszu, gdzie uczęszczał do Gimnazjum im. Adama Asnyka. Tam zadebiutował opowiadaniami i artykułami drukowanymi w piśmie szkolnym „Sztubak”, który prowadził od 1933 roku. W tym też czasie został redaktorem międzyszkolnego wydawnictwa „Czyn i słowo”. W 1934 roku po zdaniu matury i ukończeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, otrzymał przydział do 1.Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego w Warszawie.

4 września 1939 roku Józef Garliński ożenił się z Irlandką, Eileen France Short. W kampanii wrześniowej został ranny. Zwolniony przez Niemców za szpitala jenieckiego przedostał się do Warszawy. Włączył się w działalność konspiracyjną Związku Walki Zbrojnej, następnie AK. Jako oficer Komendy Głównej AK był szefem wywiadu więziennego. Pełnił później także funkcję szefa bezpieczeństwa. 20 kwietnia 1943 został aresztowany i osadzony na Pawiaku. 13 maja przewieziono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a następnie do Neungamme. Po wkroczeniu do obozu Amerykanów, 4 maja 1945 został tłumaczem.
11 listopada Józef Garliński przyjechał do Londynu, gdzie czekała na niego żona Eileen, która w Polsce przeżyła niemiecką okupację, aż do upadku Powstania Warszawskiego.

grudniu 1945 roku został współzałożycielem Koła Armii Krajowej. Został również redaktorem założonego przez siebie „Biuletynu Informacyjnego” Koła. W latach 1946-56 jest działaczem ruchu politycznego Niepodległość i Demokracja. W latach 1956-65 sprawował funkcje prezesa Zarządu Głównego Koła AK. W latach 1947-67 był natomiast członkiem Rady i Zarządu Światowego Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.

Niezmiernie ważną w jego życiu była od początku działalność literacka. Już w Anglii publikował prozę, artykuły literackie i publicystyczne. W 1973 roku uzyskał doktorat w dziedzinie historii najnowszej w Londyn School of Economics and Political Scence. W latach 1975 - 2003 był prezesem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. W tym też okresie założył redakcję rocznika związku, Pamiętnika Literackiego. Od 1991 roku jest również członkiem polskiego PEN Clubu oraz krajowego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i wieloletnim profesorem Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie. Jest autorem 20 książek historycznych i wspomnieniowych tłumaczonych na języki obce. W 2002 roku otrzymał Doktorat Honoris Causa PUNO.

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: