Wiadomości

Dziennik Polski

18/10/2005 08:05:41

Premiera wodewilu

Wielokrotnie pisałam już o tym, jak ważne jest dla kultury polskiej w ogóle, a w szczególności dla nas tutaj, za granicą, jej aktywne podtrzymywanie, pielęgnowanie i podsycanie jej płomienia. Powtarzanie, że nasza tożsamość kulturowa nie jest pomnikiem wykutym raz na zawsze z brązu, ale żywą tkanką, która podlega ciągłym przemianom i wymaga naszej troski, naszego aktywnego wkładu, jest prawdopodobnie zbędne, niemniej jednak powtórzę raz jeszcze – potrzeba nam czynnego kultywowania naszego dziedzictwa, utrwalania go i rozwijania w każdej możliwej formie: w słowie mówionym, pisanym, w wierszu, prozie i piosence. Dlatego za każdym razem, kiedy jesteśmy zapraszani na koncert, wieczór poetycki, przedstawienie teatralne, czy muzyczne, wykreowane przez którąś z istniejących przy naszych polskich ośrodkach grupę artystyczną, jest to prawdziwa radość dla serca

W niedzielę, 9 października, takiej właśnie radości dostarczyła nam premiera wodewilu w dwóch aktach, pt: „Troszeczkę ziemi i trochę słońca” wystawiona u nas w Leeds przez zespół artystyczny „Fredreum”. Zespół „Fredreum” działający od 1968 roku z podziwu godną regularnością, raz na kilka lat przygotowuje premierę przedstawienia, najczęściej wodewilu, które to przedstawienia już od ponad 30 lat zadziwiają pomysłowością, świeżością i profesjonalizmem. Podobnie było z ostatnią premierą. Dzięki świetnemu tekstowi Hanki Stanisławskiej i jej sprawnej reżyserii, doskonałemu opracowaniu muzycznemu Zofii Skalskiej i Krysi Krzyworączki oraz pełnej uczucia, zaangażowania i niekłamanej radości grze członków „Fredreum”, zostaliśmy na półtorej godziny wciągnięci w świat letniej przygody utkanej na sieci romansu i intrygi, a podanej w oprawie komediowej. Aby przybliżyć państwu temat wyjawię, że akcja wodewilu rozgrywa się gdzieś na Mazurach, gdzie wśród głuszy i dziczy statek turystyczny o wdzięcznej nazwie „Sasanka”, ulega awarii. Zrozpaczeni kapitan i kucharz stają przed dużym wyzwaniem – zorganizowania czasu grupie Polaków z zagranicy w oczekiwaniu na pomoc. Wśród turystów nieszczęsnej „Sasanki”znajdziemy typy rozmaite: zrzędliwą wiecznie niezadowoloną Anielę z towarzyszkami podróży, roztropną, pełną energii Anne-Marie, ekscentrycznego samotnika Toniego, filozoficznie nastawioną do życia i świata Michalinę ze Lwowa i wielu innych. Wszystkie postaci są nakreślone niezwykle wyraziście i choć nie brak autorce tekstu uszczypliwości przy ich charakteryzowaniu, to grupowy portret namalowany przez nią jest pełen miłości, zrozumienia i troski o drugiego człowieka. Tego zaś, czy przystojnemu kapitanowi „Sasanki” uda się uratować sytuację, wyjawić nie mogę. O tym będziecie państwo musieli przekonać się sami, oglądając zespół na jednym z gościnnych występów, na które „Fredreum” z pewnością niebawem się uda. Już w sobotę 22-ego października zagra nasz zespół w Staford, na który to występ z całego serca zapraszam. Zapewnić mogę, że warto, naprawdę warto, zobaczyć „Troszeczkę ziemi i trochę słońca”. Publiczność w Leeds bawiła się świetnie, a mieliśmy przyjemność gościć nie tylko naszych parafian, ale także przyjaciół z Bury, Huddersfield i Bardford. Zachwycały tak dowcipne dialogi i pomysłowe stroje, jak i znane i lubiane przeboje polskie i zagraniczne wykonywane solo, w duetach i grupowo.

Pisząc ten artykuł naprawdę nie mogę wyrazić w sposób dostatecznie silny, jak bardzo dumni jesteśmy w Leeds z faktu, że mamy wśród nas ludzi obdarzonych talentem i zapałem do pracy, chcących swym entuzjazmem i radością życia podzielić się z innymi i wnieść w ich życie radość i słońce.
Magdalena Ions