Wiadomości

Dziennik Polski

20/09/2005 07:41:21

Upadek „kapciowego” Wałęsy

Kto nie z Mieciem, tego zmieciem. Takie hasło krążyło w pierwszej połowie lat 90., a dotyczyło wszechwładnego ministra w kancelarii prezydenta Lecha Wałęsy Mieczysława Wachowskiego

Wachowski, zwany też „kapciowym” Wałęsy, mógł wszystko. To on za zgodą lub bez zgody prezydenta zmonopolizował kontrolę nad wojskiem i służbami specjalnymi. Stąd też rząd czapek i generalskich płaszczy przed jego gabinetem w Belwederze, gdzie mieścił się za prezydentury Wałęsy Pałac Prezydencki.

Oburzony Wałęsa
Dziś Wałęsa mówi, że prokuratura już skazała Wachowskiego, nie dostarczając dowodów jego winy. A ta wina miała polegać na żądaniu miliona złotych łapówki w zamian za załatwienie dwóm łódzkim biznesmenom korzystnej dla nich decyzji. Na dodatek w mieszkaniu Wachowskiego w podwarszawskim Piasecznie aż roiło się od tajnych dokumentów dotyczących między innymi afery FOZZ i sprawy Olina, czyli byłego premiera Józefa Oleksego. Czyżby to były kwity, jako polisa na dalsze życie potężnego niegdyś człowieka? Na odpowiedzi na te pytania musimy jeszcze poczekać.
– Uduszę go własnymi rękoma, jeśli wyjdzie na jaw, że on za moimi plecami knował – pieklił się Wałęsa, ale na pytanie, czy poręczyłby za Wachowskiego już był ostrożniejszy w deklaracji. Wałęsa sugeruje też, że człowiek, którego znał tyle lat i z którym rozpoczynał niemal każdy dzień w Belwederze od mszy świętej nie mógł zrobić nic niegodziwego.

Kim jest człowiek, który przez wiele lat trząsł dosłownie Polską i którego prawie wszyscy się bali? Kim był człowiek, który nagle pojawił się koło Wałęsy i był kierowcą przewodniczącego „Solidarności”, potem przez rok, po internowaniu Wałęsy opiekował się jego rodziną, a potem przepadł? Ponownie pojawił się w roku 1990, kiedy Wałęsa został prezydentem. I to za czasów tej prezydentury Wachowski zyskał niesamowite wpływy i władzę.

Niechlubny powrót
Od dziesięciu lat, po zdymisjonowaniu go przez Wałęsę pod koniec prezydentury, Wachowski przepadł z życia publicznego. Ale od pewnego czasu powrócił. Tym razem w związku z przemytem stu kilogramów kokainy z Kolumbii, a teraz w związku z łapówką. Gdyby te podejrzenia o nieczystych rękach Wachowskiego potwierdziły się, zbrukany byłby też wizerunek Wałęsy. Bo choć zarzuty stawiane Wachowskiemu, poza podejrzeniem o wyłudzenie łapówki za zwolnienie znanego gangstera o pseudonimie Słowik dotyczą czasu, gdy nie był już urzędnikiem kancelarii, to jednak przez lata był to zausznik Wałęsy.

Nie był orłem w szkole
Wachowski ma 55 lat i urodził się w Bydgoszczy. Chodził do tej samej klasy w technikum elektrycznym, co późniejszy rzecznik Wałęsy Andrzej Drzycimski. To wtedy Wachowski wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej. Potem ruszył do Gdyni i tam podjął studia w Wyższej Szkole Morskiej. Nie ukończył jednak studiów. Było to o tyle dziwne, że studiował w szkole wilków morskich, choć jego stosunek do służby wojskowej był nieuregulowany. Potem były dorywcze prace, morze alkoholu… W latach 70. Wachowski przebywał w Wielkiej Brytanii. Tam jednak niczego nie zawojował i po powrocie do Polski jeździł taksówką, poznał ludzi z gdańskiego półświatka.

Prezydencki sekretarz
Szczęście uśmiechnęło się do niego, gdy w roku 1980 został kierowcą Wałęsy. Jego poprzednik okazał się być agentem peerelowskiej bezpieki. O Wachowskim też różnie mówiono, też sugerowano, że może mieć jakieś kontakty z SB. Wałęsa lubił jednak Wachowskiego i ufał mu. Do tego stopnia, że Wachowski był obecny przy rozmowach ze stroną rządową. Nie zabierał głosu, ale robił notatki, nagrywał te rozmowy. Coraz częściej zaczęto mówić, że Wachowski to esbecki kapuś.
Kiedy Wałęsa trafia do internatu – jak nazywano ośrodek internowania, Wachowski zajmuje się jego rodziną. Ale potem następuje coś dziwnego, bo kiedy władze wypuszczają Wałęsę na wolność, ten odtrąca Wachowskiego. Na wiele lat znika on z pola widzenia Polaków.
Kiedy w kraju trwają rozmowy Okrągłego Stołu Wachowski rusza w rejs dookoła świata na żaglowcu „Zawisza Czarny”. Wraca na ląd w momencie, gdy Wałęsa ogłasza, iż będzie startował w kampanii prezydenckiej. I Wachowski pojawia się niespodziewanie w sztabie wyborczym Wałęsy. A potem jest pasmo sukcesów prezydenckiego sekretarza, który z czasem skupia w swoich rękach coraz większą władzę. I choć pierwsze skrzypce po prezydencie miał odgrywać szef jego kancelarii, czyli Jarosław Kaczyński, to gołym okiem było widać, że Wachowski prze do zminimalizowania roli Kaczyńskiego. Umiejętnie podsyca konflikt Wałęsy z Kaczyńskim, którego finał łatwo było przewidzieć. Kaczyński musi opuścić Belweder. To właśnie on widział, jak któregoś dnia Wachowski zakładał Wałęsie kapcie i stąd to słynne przezwisko.

Pełnia władzy „kapciowego”
Wachowski jest w swoim żywiole. To on decyduje, kto stanie przed obliczem Wałęsy. Doszło nawet do tego, że ingeruje w przemówienia prezydenta. Zmienia zdania, całe niekiedy akapity, starając się powstrzymać parcie na Zachód Polski w tym okresie. W roku 1991 w czasie słynnego puczu w Moskwie Wachowski pokazał, że to on naprawdę kieruje polską polityką zagraniczną. Sprawił, że z ust Wałęsy nie padło ani jedno słowo poparcia dla Jelcyna i mieszkańców Moskwy, którzy patrzyli na rozwój dramatycznych wydarzeń.
Potem Wachowski widziany był coraz częściej z oficerami Wojskowych Służb Informacyjnych. Od niego zależało, kto zostanie szefem tej formacji i ponoć to na jego polecenia zakładano podsłuchy u wielu przeciwników Wałęsy, w tym polityków z prawej strony sceny politycznej. Dzięki temu Wachowski miał ogromną wiedzę na temat wielu spotkań polityków i ta wiedza była jego potężną bronią.

Kontakty z gangsterami
W cieniu tej ministerialnej roboty miała się odbywać zupełnie inna działalność Wachowskiego. Chodziło o współpracę ze światem przestępczym. I choć żelaznych dowodów jeszcze na to nie ma, to od dawna mówiło się, że Wachowski mógł mieć kontakty ze Słowikiem. To były szef mafii pruszkowskiej, która po okresie napadów na kantory i banki zajęła się bardziej dochodowymi biznesami, jak choćby przemytem kokainy z Kolumbii.
Jeden ze świadków, pojmany przez amerykańską agencję DEA, zajmującą się łapaniem handlarzy narkotyków zeznał, że Andrzej Zieliński, czyli wspomniany Słowik, szykował przemyt kokainy na jachcie płynącym z Bahama do Polski. Ponoć Wachowski miał zająć się najbardziej ryzykowną częścią tej operacji – przerzutem narkotyków drogą morską do Polski. I choć Wachowski niedawno zaprzeczył, by miał jakiekolwiek kontakty ze Słowikiem, by przyczynił się też do jego uwolnienia, to jednak sprawa ta jest badana przez jedną z polskich prokuratur.
Wiele wątków jest tak sensacyjnych, że aż nieprawdopodobnych. Gdyby jednak tylko w części okazały się prawdziwe, mielibyśmy przerażający obraz człowieka władzy, który przeszedł na stronę narkobiznesu i gangsterów.

Boją się mówić
Wielu byłych przyjaciół Wałęsy pytanych o Wachowskiego nie chce się na jego temat wypowiadać. Jeszcze nie teraz, jeszcze jest za wcześnie – powtarzają. Jakby się czegoś bali. Nawet Lech Kaczyński, który miałby powody do zadowolenia z powodu zatrzymania Wachowskiego, bo przecież toczył z nim sądowe boje, wstrzymuje się z komentarzami.

Wyznanie na balkonie
Jeden z uczestników tegorocznych imienin w domu Wałęsy przypomina sobie taką oto scenkę. Na balkoniku w posiadłości Wałęsy w Gdańsku jest około dwudziestu osób, w tym Wachowski i Aleksander Kwaśniewski. W pewnym momencie Wałęsa pyta Wachowskiego: – Mietek, czy za moich rządów knułeś coś za moimi plecami? Moment kłopotliwej ciszy i po chwili solenne zapewnienie Wachowskiego, że nie ma sobie nic do zarzucenia, że był wtedy czysty jak łza.
Bartosz Janicki
(fot. pap)