Kampania w Londynie

Polityk zaczął od wstępnych roboczych spotkań z sympatykami. – Ruszamy w miasto, chcemy porozmawiać z księżmi z polskich parafii w sprawie dystrybucji ulotek pod kościołami – powiedział „Dziennikowi” Wipler. Kandydat planuje też złożenie kwiatów pod pomnikiem lotników w Northolt, spotkania z mediami polskimi w Londynie, a także konferencję prasową z udziałem mediów brytyjskich.

Wedle informacji podanych przez Wiplera, do uzyskania mandatu posła potrzeba mu trzy tysiące głosów, nie wyklucza więc, że głosy Polaków z zagranicy mogą być decydujące. To nałoży nań określone zobowiązania. – Jeśli zostanę wybrany, będę się starał o miejsce w Komisji ds. Łączności z Polakami za Granicą – mówi. Wśród głównych kwestii, jakie zamierza poruszyć w nowym Sejmie, jest sprawa opodatkowania przez polski Urząd Skarbowy Polaków pracujących za granicą. Według Wiplera fiskus bezprawnie próbuje znaleźć sposób na dotarcie do portfeli polskich imigrantów. Podczas spotkań z Polakami będzie wyjaśniał narosłe kontrowersje wokół problemu.

To, czy Wipler zostanie wybrany, zależeć będzie nie tylko od jego programu, ale przede wszystkim od tego, czy uda mu się przełamać apatię wyborczą Polaków mieszkających za granicą. Jak pokazują statystyki, z wyborów na wybory, frekwencja w stolicy brytyjskiej spada. Podczas wyborów prezydenckich w 1995 roku, w Londynie głosowało 2851 osób, w parlamentarnych z 1997 roku 1660, w 2001 roku 936, a już zupełną klapą były wybory do Parlamentu Europejskiego, podczas których jedyne 448 osób skorzystało z prawa głosu (aczkolwiek Polacy mieli wybór między kandydatem polskim a brytyjskim). Wyjątkiem było pamiętne referendum europejskie w czerwcu 2003, podczas którego zarejestrowało się 8335 osób. Mimo chaotycznej organizacji ze strony MSZ, wielogodzinnej kolejki oraz dezinformacji marszałka Senatu (Longin Pastusiak na miesiąc przed referendum stwierdził, że Polacy za granicą nie mają prawa głosu) w Londynie zagłosowało wówczas 6206 Polaków.
(mpg)

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: