Polskie meble w polskim sklepie

Polacy przybyli niedawno do Anglii, raczej rzadko mają dowagę na rozkręcanie swojego biznesu. Z reguły są pracownikami najemnymi. A jeśli już robią coś samodzielnie, to jest to często naprawdę small biznes, nawet very small. Nie zawsze też, delikatnie rzecz ujmując, prowadzony z dopełnieniem wszelkich formalności. Paweł Seroka z Rzeszowa i Tomasz Oszajca z Biłgoraja przyjechali do Wielkiej Brytanii z dużo ambitniejszymi planami. 29-letni Tomasz od razu wiązał je z branżą meblową. W Polsce pracował u znanego producenta mebli, właściciela firmy Black-Red-White, eksportującej swoje wyroby do 25 państw na świecie. Paweł ma 26 lat. Ukończył studia ekonomiczne, doskonale włada angielskim. Poznali się pracując jako agenci ochrony w szpitalu. Szybko doszli do wniosku, że łączy ich taki sam cel, a jest nim własna działalność gospodarcza. Choć mieli dobrą, legalną pracę i zupełnie godziwe dochody, postanowili zacząć działać na swój rachunek.

Nie tylko pieniądze
– Zaangażowaliśmy w to przedsięwzięcie całe nasze oszczędności. To co ja zarobiłem w Anglii przez rok i osiem miesięcy, a Paweł przez rok. Liczyliśmy się z kosztami. Tu za wszystko trzeba zapłacić z góry, a wypracowanie zysku trwa długo – mówi Tomasz. Musieli być wiarygodni finansowo dla polskiego dostawcy towaru. Liczyli się także z nieprzewidzianymi wcześniej trudnościami. Jak się okazało, zupełnie słusznie. Pierwszego lokalu, który sobie upatrzyli na sklep, właściciel nie wynajął im pomimo tego, iż dysponowali potrzebnymi pieniędzmi. – Być może miał takie same obawy, jakie w Polsce mają ludzie wobec przybyszów z Rosji lub Ukrainy. Nie był pewien, co kombinują dwaj młodzi mężczyźni ze Wschodniej Europy – tłumaczy sobie Paweł. Ostatecznie, wyszło to im na dobre. Znaleźli znacznie większe pomieszczenie przy Old Kent Road, aczkolwiek i tu nie narzekają na nadmiar miejsca. Już planują wynajęcie jeszcze dodatkowego piętra budynku. 200 metrów kwadratowych, jakimi teraz dysponują mieści zaledwie niewielka część towaru. Na starcie musieli wpłacić trzymiesięczną kaucję oraz czynsz za trzy miesiące z góry.

Polskie, znaczy dobre
Cieszy ich natomiast, że od dnia otwarcia, stale przewijają się klienci. Zdołali zrealizować już kilka dużych zamówień. Zainteresowanie polskimi meblami jest spore. Cały czas są oglądający, wielu zabiera do przejrzenia w domu obszerny, 170-stronnicowy katalog firmy. – Często pytają nas, z jakiego kraju są meble. Gdy mówimy, że z Polski jest pozytywny odbiór. Klienci chwalą jakość materiałów i wykonania. Ciekawe, że czasem Polacy w kraju mniej cenią rodzime wyroby – zauważa Paweł. Klient jest tu jednak wymagający. Chce uzyskać pomoc w zaprojektowaniu zestawu i utargować korzystny upust. Bezpłatna dostawa i montaż, to standard. Młodym przedsiębiorcom pracy nie brakuje. Spędzają w sklepie całe dnie, a także noce. Meble z ostatniej dostawy montowali i przygotowywali do ekspozycji bez przerwy przez całą dobę. Wiedzą również, że natrudzą się jeszcze sporo. Muszą zdobyć zaufanie klientów swoją fachowością i rzetelnością. To zaprocentuje, ale wymaga czasu. Już planują rozwinięcie działalności. Chcą nawiązać współpracę z firmami budowlanymi, którym mogliby dostarczać zestawy kuchenne do remontowanych mieszkań. Tomasz i Paweł twierdzą, że w ciągu pół roku okaże się, czy decyzja o założeniu własnego biznesu w Anglii była słuszna. Ale naprawdę już dziś są przekonani, że tak i wierzą w swój sukces.Byłby to dobry przykład dla innych młodych Polaków, że na Wyspach można osiągnąć coś więcej niż „etat” pomocnika na budowie, cleanera lub ochroniarza w nocnym klubie.
Tekst i fot. Robert Małolepszy

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: