Niemiecki katolicyzm – agonia czy wiosna?

Liczby nie oddają jednak rzeczywistości życia religijnego. Tylko od lat 90. liczba praktykujących katolików zmalała o dwa miliony wiernych. Diecezje są zadłużone, zamyka się lub łączy parafie, które często święcą pustkami. Coraz bardziej zsekularyzowane społeczeństwo ma wpływ także na życie wewnątrzkościelne. Podziały teologiczne i dość liberalne podejście do sakramentów, pokazują, że częściej chodzi tu o katolicyzm „deklaratywny”, a nie rzeczywistą wiarę. Nie tak dawno dużo zamieszania wywołała sprawa „poradni katolickich”, które wydawały dość masowo zaświadczenia pozwalające na aborcje. Chadecja niemiecka (CDU i CSU) są partiami „chrześcijańskimi” tylko z nazwy.

Problemy Kościoła katolickiego w Niemczech odczuli na własnej skórze także mieszkający tam Polacy. W ubiegłym roku zamknięto kościół Polskiej Misji Katolickiej św. Jana Kapistarana, a misja przeniosła się do parafii św. Jana Chrzciciela. Mówi się jednak, że i ten berliński kościół w przyszłym roku zostanie zamieniony na dom starców. Tylko dzięki protestom udało się ocalić berliński kościół służący katolikom anglojęzycznym. Diecezja berlińska jest zadłużona na 80 milionów euro. Święcące pustkami kościoły sprzedaje się inwestorom, którzy budują w tych miejscach supermarkety i stacje benzynowe. Niektóre kościoły, zbyt duże gabarytowo, dzieli się, wyznaczając miejsca na świetlice, salki internetowe czy kawiarnie. Podobny problem dotyka też protestanckie zbory, w których dla przyciągnięcia ludzi zaczęto budować solaria, gabinety terapeutyczne czy place zabaw. Diecezja w Essen ma dług 13 milionów euro i wkrótce przystąpi do zwalniania świeckich pracowników. Gdzie indziej sytuacja nie wygląda lepiej.

Ojciec św. Benedykt XVI cieszy się większą popularnością w Polsce niż we własnym kraju. Stąd zapewne wywodzi się propozycja Lecha Wałęsy, by przyznać mu polskie obywatelstwo.

Ten czarny obraz niemieckiego katolicyzmu można jednak uzupełnić o kilka „jaskółek”. W Niemczech, przy spadku nakładów prasy wyznaniowej, wzrasta ostatnio czytelnictwo książek o tematyce religijnej. Nadzieje budzi licznie zgromadzona w Kolonii niemiecka młodzież, której nie interesują krytyczne głosy „uczonych w piśmie” wobec papieża. Pomocny chrześcijaństwu okazuje się także… islam. Dyskusje o islamie wywołały pytania o własną tożsamość religijna. Jeszcze w latach 80. katolicy wstydzili się przyznawać do swojej wiary. Teraz bycie chrześcijaninem jest „trendy”. Polski fenomen religijności tłumaczono przez lata „zacofaniem”. Pokolenie Jana Pawła II pokazuje jednak, że taka „postępowa” socjologia niczego nie wyjaśnia.

Benedykt XVI odbył swoją pierwszą zagraniczną pielgrzymkę w rodzinne strony. To, że kraj z zamierającą religijnością dał światu papieża należy odczytać jako „znak czasu”, a sposób w jaki powitała go młodzież napawa nadzieją.
Bogdan Usowicz

______________
Trochę statystyki
* Na spotkanie z młodzieżą do Kolonii przybyło, według oficjalnych danych, około 400 tysięcy wiernych.
* 75 proc. tej grupy stanowią Europejczycy, w tym: Włosi 80 tys., Niemcy 70 tys., Francuzi 40 tys. i Hiszpanie 30 tys.
* Szacuje się, że Polaków było ponad 30 tys. Wielu z nich przyjechało bez uprzedniego zgłoszenia.
* Wizytę relacjonowało 6600 dziennikarzy z całego świata.
* Ochronę, zabezpieczenie porządku i służbę medyczną gwarantowało 12 tys. policjantów i członków ekip ratowniczych. Nieznana jest liczba utajnionych agencji i członków służb specjalnych wśród uczestników zjazdu.
* Do dyspozycji pielgrzymów oddano w sumie około 90 tys. kwater prywatnych oraz miejsca w szkołach i halach sportowych

wyślij znajomemu

Dodaj artykuł do: