Separacja
Przed podjęciem decyzji o rozwodzie warto zastanowić się nad alternatywnym rozwiązaniem, jakim jest separacja. Może ona być alternatywą w sytuacji, gdy żaden z małżonków nie planuje ponownego ślubu w najbliższej przyszłości. Może też być korzystniejsza ze względów finansowych, takich jak emerytura czy podatki. Sprawy dotyczące dzieci i pieniędzy mogą być, tak czy owak, rozwiązane bez wnoszenia sprawy o rozwód i para może żyć niezależnie.
Umowa dotycząca separacji może zostać podpisana przez małżonków, jeśli nie mieszkają razem, ale nie zależy im jeszcze na natychmiastowym przeprowadzeniu rozwodu. Jest to powszechna praktyka. Celem tej umowy jest ustalenie warunków dotyczących spraw materialnych, ewentualnego przyszłego rozwodu i dzieci. Dopóki nie nastąpi rozwód, umowa ta jest wiążąca dla obu stron i dopiero w czasie sprawy rozwodowej sąd może zmienić jej warunki.
Możliwe jest również, choć rzadziej stosowane, ubieganie się w sądzie o wydanie decyzji dotyczącej separacji. Decyzja taka nie kończy małżeństwa, ale w przeciwieństwie do umowy o separacji należy udowodnić przyczyny jej podjęcia. Muszą one być takie same, jak te, z powodu których mamy prawo wnieść o rozwód (niewierność, niewłaściwe zachowanie, porzucenie, separacja). Nie mamy jednak obowiązku udowodnienia, że małżeństwo rozpadło się nieodwracalnie, co z kolei jest bezwzględnym warunkiem uzyskania rozwodu. Różnica między umową o separacji, a uzyskaniem decyzji o separacji jest taka, że w sytuacji, gdy małżonkowie nie są w stanie dojść do porozumienia – sąd decyduje za nich.
Rozwód
Jeśli jednak, czy to po okresie separacji, czy od razu decydujemy się na rozwód wówczas procedura wygląda następująco: każda ze stron może wystąpić do sądu w Anglii lub Walii z wnioskiem rozwodowym pod warunkiem, że jedna ze stron mieszkała na terenie Anglii lub Walii przynajmniej przez rok przed złożeniem tego wniosku. Nie ma możliwości rozpoczęcia procesu rozwodowego w ciągu pierwszego roku trwania małżeństwa. Zanim sąd rozwiąże małżeństwo należy udowodnić przyczyny jego rozpadu, a przede wszystkim to, że małżeństwo rozpadło się nieodwracalnie (irretrievably). Dowodem na nieodwracalny rozpad małżeństwa może być jeden z pięciu wymienionych poniżej faktów:
*) Niewierność (Adultery) - jeden z małżonków dopuścił się zdrady, a drugi uznaje za niemożliwą kontynuację związku.
*) Niewłaściwe zachowanie (Unreasonable behaviour) - jeden z małżonków zachowuje się w sposób, który sprawia, że drugi nie może kontynuować z nim wspólnego życia.
*) Porzucenie (Desertion) - jeden z małżonków opuścił drugiego na okres 2 lat.
*) 2-letnia separacja-para żyła osobno przez 2 lata i druga strona wyraża zgodę na rozwód.
*) 5-letnia separacja- strony żyły osobno przez 5 lat (tutaj zgoda nie jest wymagana).
Jeśli jednak para żyła razem przez więcej niż 6 miesięcy po ostatnim akcie niewłaściwego zachowania jednego z małżonków lub po ostatnim odkryciu zdrady jednego z małżonków, wówczas powody takie nie zostaną zaakceptowane przez sąd. Podobnie jest z okresem separacji, który nie zostanie zaliczony przez sąd, jeśli para mieszkała razem przez okres 6 miesięcy.
Długość okresu potrzebnego do uzyskania rozwodu zależy od indywidualnego charakteru sprawy i sądu, więc nie można dokładnie przewidzieć, jak długo sprawa będzie się ciągnęła ze względu na różnorodność problemów, które mogą wyniknąć w jej trakcie. W najlepszym wypadku może to zająć od 4 do 6 miesięcy. Na pewno dobrze wynająć dobrego prawnika, który pomoże nam przejść przez ten stresujący czas znajdując najlepsze rozwiązania naszej sytuacji. Kolejne stadia sprawy wyglądają następująco.
