Człowieku – jesteś dorosły!

 

- 16 maja, w nocy, byłem na dworcu Victoria. Tam koczują ludzie, którzy zostali oszukani przez nieuczciwych pośredników.
- To są ludzie trochę zagubieni i zastraszeni. Oni się boją wyjść poza teren dworca. Nie dlatego, że im ktoś krzywdę zrobi, ale dlatego, że nie wiedzą co zrobić.

- Zostali oszukani lub okradzeni.
- Nie jest to dla nas rzecz pochlebna, że jeden rodak wykorzystuje niewiedzę i słabość drugiego rodaka. Po pierwszym maja pojawiła się cała masa spryciarzy, którzy żerują na innych.

- Spryciarze są w Londynie od wielu lat. Co robi konsulat, jeśli ktoś, kogo oszukano, prosi o pomoc?
- Umożliwiamy na przykład porozumienie się z rodziną w Polsce. Udostępniamy darmowy telefon. Pomagamy też w przesunąć termin biletu powrotnego, aby człowiek, który nie ma tutaj perspektyw, mógł jak najszybciej wyjechać.

- Jeśli tego biletu dana osoba nie ma?
- W takich przypadkach proponujemy najpierw, by rodzina z Polski przesłała pieniądze na powrót poprzez Western Union. To jest najprostsza droga. Oczywiście to kosztuje. Jeśli przesłanie pieniędzy przez rodzinę jest niemożliwe, staramy się pomóc w uzyskaniu pożyczki ze skarbu państwa. Jest to oczywiście pożyczka zwrotna.

- Czy wszyscy mogą liczyć na taką pożyczkę?
- Nie mamy nieograniczonych możliwości. Konsulat nie jest kasą zapomogowo-pożyczkową.

- Jakie są kryteria przyznawania pożyczek?
- Kryteria są za każdym razem indywidualne. Nie ma sztywnych reguł. Nie przyznajemy pożyczek na przykład wszystkim tym, którzy są w Anglii po raz pierwszy, albo tym, którzy są tutaj już tydzień. Rozpatrujemy każdą sprawę z osobna. Liczą się względy zdrowotne, rodzinne, drastyczność danego przypadku, to, czy kogoś okradli…

- Przecież można powiedzieć, że wszystkich tych na Victorii okradli!
- Mówię o kradzieży takiej jak: kradzież bagażu, czy kradzież pieniędzy z kieszeni. Konsulat udziela pomocy tym, którzy ulegli przypadkom losowym. Trudno zaklasyfikować do przypadków losowych fakt, że ktoś poddał się sugestii ogłoszenia w gazecie, albo, że ktoś uwierzył w jakiś telefon, w pośrednika, który wziął pieniądze i zniknął. To nie są przypadki losowe. Tu chodzi o bardziej drastyczne sprawy: o utratę całego mienia, chorobę, i tym podobne.