Jacek Kuroń urodził się we Lwowie w 1934 roku. W latach 50. działał w ZMP i PZPR, skąd został wyrzucony. W 1964 roku był współautorem (wraz z Karolem Modzelewskim) "Listu otwartego do członków PZPR", za co skazano go na 3 lata więzienia. Pierwszy raz trafił do więzienia za „warcholstwo polityczne”. Z powodu działalności opozycyjnej był wielokrotnie więziony.
W 1976 roku współtworzył Komitet Obrony Robotników. Był jedną z najważniejszych postaci "Solidarności". Internowany w stanie wojennym, uczestnik obrad Okrągłego Stołu. W latach 1989-2001 - poseł na Sejm. Minister pracy w rządach Tadeusza Mazowieckiego i Hanny Suchockiej, członek Unii Wolności.
Wielki rozgłos przyniosły mu akcje społeczne, m.in. Fundacji SOS, mające łagodzić skutki transformacji gospodarczej. Akcje te sam organizował. Najsłynniejszym przedsięwzięciem były "zupy Kuronia" - posiłki dla najbiedniejszych
-
Obecne czasy zawdzięczają Jackowi Kuroniowi swoją wielkość. Bez Jacka one by tak wielkie nie były - powiedział Zbigniew Bujak, dawny przywódca mazowieckiej podziemnej „Solidarności” i przyjaciel Jacka Kuronia. -
Czuł się bardzo dobrze, gdy było coś do zrobienia, czy chodziło o Polskę, Rosję, Ukrainę, czy Białoruś lub Czechosłowację.
-
Odszedł nasz i mój wielki, wielki mistrz - powiedział Zbigniew Bujak.
Bądź pierwszą osobą, komentującą ten artykuł.